ملّاحسن براتی

(۱۲**-۱۳۲۸)
حسن براتی فرزند ملّاحسین در اواسط قرن چهاردهم هجری قمری در محلّه پیوست سردرود در یک خانواده روحانی متولّد شد. علوم دینی را نزد پدر خود به یادگیری پرداخت.
وی در همان سال‌های جوانی به تأسیس مکتب‌خانه جهت تدریس علوم قدیمه همّت گماشت. در سال ۱۳۰۲ در بدو شکل‌گیری دبستان امید سردرود، در امر تدریس به یاری شاگرد سابق خود ـ محمّدشریف فائقی؛ بنیان‌گذار آموزش و پرورش نوین سردرود ـ پرداخت.
وی دارای تألیفات دینی بوده که متأسّفانه تمامی آن‌ها از بین رفته است. این واعظ و مکتبدار عرصه علم و دین، در زمستان سال ۱۳۲۸ هـ . ش بدرود حیات گفت. پیکر وی نخست در زادگاه خود به خاک سپرده شد ولی در اواسط دهه ۱۳۳۰ به قم منتقل و در قبرستان «در بهشت» آرامگاه ابدی یافت.